Exodus 4:1

Weer maakte Mozes bezwaar. ‘Ze zullen me vast niet geloven en niet naar me luisteren,’ zei hij. ‘Ze zullen vast zeggen: “De Heer is helemaal niet aan jou verschenen.” De Heer vroeg: ‘Wat heb je daar in je hand?’ ‘Een staf,’ antwoorde Mozes. ‘Gooi hem op de grond,’ beval de Heer, en toen Mozes dat deed veranderde de staf in een slang. Mozes deinsde achteruit, maar de Heer zei tegen hem: ‘Grijp de slang bij zijn staart.’ Toen Mozes dat deed, veranderde in zijn hand de slang weer in een staf. De Heer zei: ‘Hierdoor zullen ze geloven dat de Heer, de God van hun voorouders, de God van Abraham, de God van Isaak en de God van Jakob, aan jou verschenen is.’

Ook zei Hij: ‘Steek je hand eens in je kleed.’ Mozes deed dat, en toen hij zijn hand er weer uit trok, zat die onder de uitslag, hij was sneeuwwit. ‘Steek je hand nog eens in je kleed,’ zei de Heer. Mozes deed het en toen hij zijn hand er opnieuw uittrok, zag die er weer net zo uit als de rest van zijn huid. ‘Als ze je niet geloven en zich niet door het eerste wonderteken laten overtuigen,’ zei de Heer, ‘dan zullen ze zich wel laten overtuigen door het tweede. Maar zijn ze door geen van deze beide wonderen te overtuigen en blijven ze weigeren naar je te luisteren, dan moet je water uit de Nijl scheppen en dat over het land uitgieten; het water zal op het droge in bloed veranderen.’